De nieuwsberichten over Corona reizen de pan uit. Mijn eigen berichteninbox ontploft ook, dus via deze weg een update over wat wij nu gaan doen. Een paar dagen terug typte ik een blog en was er voor ons nog weinig aan de hand.
We gaan naar huis
Gisteren kwam het nieuws dat ze mensen naar huis gaan halen uit het buitenland. Dit omdat de grenzen steeds verder sluiten, het luchtruim ook meer en meer dicht gaat. Duidelijk verhaal, we gaan dus naar huis. Als ze vanuit de regering mensen gaan terughalen dan zou het enorm dom zijn om te blijven. We balen, maar we zijn ook ok. Want de keuze wordt nu voor ons gemaakt, op de een of andere manier is dat makkelijker. De reis die we tot nu toe hebben gemaakt is fantastisch en we zijn er zeker van dat we hem op een later moment zullen afmaken.
De volgende ochtend
Mijn mailbox is ontploft! Iedereen leeft zo enorm mee (dankjewel daarvoor, echt hartverwarmend) maar er zijn ook mega veel vragen. Halen ze jullie dan echt terug? Je zit toch beter daar? Heb je geen eigen keuze in dit verhaal? En wanneer gaat dit allemaal gebeuren?
Na het spoeddebat van gisteren is gebleken dat ze de 200.000 reizigers die gestrand zijn niet gaan terughalen. Via Instagram heb ik contact met Buitenlandse Zaken en die verwijzen alleen naar een pagina met informatie en een hulplijn. Die hulplijn is overbelast maar ik ga vandaag aan mijn moeder vragen of zij eens kan bellen. Bellen vanuit hier heeft toch geen zin.
Nu halsoverkop vertrekken lijkt niet haalbaar omdat tickets boeken moeilijk er duur is. Het is nog steeds prima toeven hier en morgen maken we de oversteek naar Bali. Daar willen we op een plek gaan zitten niet te ver van het vliegveld. Vanaf eind maart lijkt Emirates voor een schappelijk tarief naar Amsterdam te vliegen. Als die vluchten doorgaan. We denken dat we voor deze optie gaan en gaan vandaag of morgen tickets proberen te boeken. Ik heb net een Poolse toerist gesproken die aangaf dat de Poolse regering over een paar dagen een toestel stuurt en mensen ophaalt. Om maar even te zeggen dat ieder land zijn zaken anders aanpakt..
Hoe voelt dat?
Hoe het voelt om onze droomreis van 9 weken af te breken? Tsja. Heel gek eigenlijk. Het is jammer, heel jammer. Onze keuze maken we niet uit angst, meer vanuit de overweging dat het straks nog moeilijker wordt om hier weg te komen. Daarnaast loopt Indonesië ook langzaam leeg qua toeristen, dus de vraag is hoe lang de boel open blijft hier. Op Java ligt Jakarta al plat en alle toeristische attracties zijn sinds gisteren gesloten. Wij hebben geluk dat we de dag ervoor de Bromo vulkaan beklommen.
We hebben er dik 2,5 week reizen opzitten en die tijd was fantastisch. We hebben het nu ook nog heerlijk en we zijn van plan te blijven genieten tot het moment dat deze reis vervroegd tot zijn eind komt. Een reis als deze terwijl de wereld in brand staat is natuurlijk alles behalve ideaal. Je kunt jezelf amper afschermen voor de nieuwsberichten, de paniekzaaierij en alles wat er bij dit gekke virus komt kijken. Er heerst onrust en onzekerheid. Als we wisten dat op Bali alles open zou blijven, onze vlucht sowieso zou gaan dan zouden we gewoon hier blijven. Maar het nieuws veranderd met de dag, met het uur zelfs. We worden helemaal dol van alle nieuwsberichten, die elkaar in zo’n rap tempo opvolgen. Onduidelijke adviezen en plannen. Daardoor voelt het niet 100% als een onbezorgde vakantie en hopen we gewoon dat we volgend jaar deze mooie reis kunnen voortzetten zonder bezig te zijn met dingen als Corona.
We zijn dus nog niet weg, ik blijf updates plaatsen op Instagram, mocht je op de hoogte willen blijven. We zitten hier goed, we zijn niet gestresst of bezorgd. Wat ik trouwens het meest bizarre vind aan deze situatie is hoe snel het gaat. Voor mijn gevoel was er drie weken terug nog niks aan de hand. Het is waarschijnlijk heel raar om dit in Nederland mee te maken, maar ook enorm gek om het zo op afstand te ervaren.
Tot later. Liefs uit Indonesië!
